کریپتوگرافی دانشی است که تنها مختص به ارز دیجیتال نمی باشد، بلکه تمام رایانه ها و شبکه های متصل به اینترنت از کریپتوگرافی برخوردار هستند. این امر از گذشته بسیار دور نیز میان مردم شهرت داشته است. به خصوص مصریان باستان از افرادی هستند که به انجام این روش و ارسال پیام هایشان به شکل رمزگذاری بسیار علاقه مند بودند. کلمه «Cryptography» به معنی رمزنگاری است و ریشه آن از کلمه یونانی کریپتوس به معنای (پنهان) گرفته شده است.

اما این دانش ارتباط بسیار نزدیکی با حوزه رمز ارز ها دارد. زیرا کریپتوگرافی به معنی رمزگذاری و رمزنگاری بین دو شخص است و داده های معمولی در شبکه های بلاک چین به صورت رمزنگاری شده ارائه می شوند. این عمل را کریپتوگرافی می نامند. با ما همراه باشید تا نحوه انجام شدن کریپتوگرافی را فراگرفته و اطلاعات جذابی از این روش در اختیار شما عزیزان قرار دهیم.

مفهوم کریپتوگرافی

کریپتوگرافی به فرآیندی گفته می شود که طی آن یک پیام یا داده به صورت رمزگذاری شده میان دو شخص رد و بدل می شود که شخص دوم باید آن را رمزنگاری کند. تصور کنید پیام بسیار مهم و ارزشمندی دارید که می خواهید به دست شخص دیگری برسانید، اما این پیام حاوی مطلب بسیار مهمی است که نمی توانید ریسک فاش شدن آن توسط افراد دیگر را به جان بخرید. در این حالت شما نیاز دارید پیامتان به امن ترین شکل ممکن به دست فرد موردنظرتان برسد.

اینجاست که روش Cryptography به شما کمک می کند پیام را طوری رمزگذاری کنید که اگر هر فرد دیگری به غیر از شخص مطمئن شما پیام را خواند، هیچی از مطلب نفهمیده و نتواند آن را رمزنگاری کند. این روشی است که از گذشته های دور نیز برای ارسال اطلاعات مهم کشور میان پیام رسانان اجرا می شد. اما برای استفاده از این متود هر دو شخص فرستنده و گیرنده باید از دانش کریپتوگرافی برخوردار بوده و هر دو بتوانند به خوبی عمل رمزگذاری و رمزنگاری را انجام دهند.

این دقیقا چیزی است که امروزه با دنیای تکنولوژی ادغام شد. از آنجاکه جامعه امروزی بسیار توسعه یافته تر از جهان قبلی است، علم کریپتوگرافی نیز بسیار تغییر کرده و با پیچیدگی های زیادی همراه شده است. در حال حاضر کامپیوتر ها و ابزار های هوشمند با استفاده از علم ریاضی و فرآیند های هوشمند، کریپتوگرافی را بسیار امن تر و سخت تر از گذشته بر روی شبکه اعمال می کنند.

به این شکل که کریپتوگرافی در جهان جدید با استفاده از کد های برنامه نویسی و الگوریتم‌ های رمزگذاری، پیام اصلی یا متن ساده را می ‌گیرند و آن را به متن رمزی تبدیل می‌ کنند که قابل درک نیست. سپس یک کلید به کاربر امکان می دهد پیام را رمزگشایی کند. به این فرآیند که در حوزه رمز ارز ها نیز بسیار کاربرد دارد، کریپتوگرافی می گویند.

ارتباط کریپتوگرافی و ارز دیجیتال

همانطور که گفتیم تا پیش از اینکه رمز ارز ها بوجود بیایند، کامپیوتر ها در کریپتوگرافی بسیار ماهر بوده و این روش را به خوبی به اجرا در می آوردند. شما از هر چیزی که در دنیای رایانه ای تصور کنید از سرچ گوگل بگیرید تا ارائه تصاویر و محتوا ها، همه به شکل رمزگذاری و رمزنگاری به کاربر ارائه می شوند و این امر را تنها برنامه نویسان و افراد متخصص درک می کنند. اما امروزه با پیدایش رمز ارز ها کریپتوگرافی از نسل پیشین نیز پیشرفته تر است. زیرا ماهیت ارز دیجیتال به شکل رمزنگاری است و این تکنولوژی خارق العاده عمل کریپتوگرافی را به پیچیده ترین شکل ممکن اعمال می کند.

این امر به دلیل وجود فناوری بلاک چین در حوزه رمزارز ها است. اگر با این فناوری آشنایی کاملی دارید، می دانید که بلاک چین تمام دیتاهای شبکه را به شکل رمزگذاری در نود های خود ذخیره می کند و تنها از طریق رمزنگاری آن است که شخص مقصد می تواند از آن استفاده کند که این امر نیز به عواملی همچون آدرس عمومی کیف پول ها یا …. بر می گردد.

به این شکل که تمام کاربران شبکه بلاک چین از دو کلید خصوصی و عمومی برخوردار هستند که از این طریق می توانند معاملات خود را به سرانجام برسانند و یا به انتقال پول مشغول شوند. هر دو کلید به واسطه اعداد و حروف تصادفی، رمزنگاری شده اند و سپس میان دو کاربر منتقل می شوند. یعنی اگر شخصی بخواهد به فرد دیگری پول منتقل کند، باید دارای هر دو کلید باشد تا به وسیله کلید خصوصی بتواند قفل کلید عمومی را باز کند و سپس از طریق کلید عمومی پول را منتقل کند.

مثالی برای درک بهتر این ارتباط

برای مثال صندوق های صدقات مکان های عمومی را تصور کنید که هر شخصی می تواند به داخال آن ها پول بریزد. اما تنها شخصی که دارای کلید این نوع صندوق ها است می تواند پول را خارج کند. نحوه انتقال رمزارز ها نیز به همین شکل انجام می شود. شما بدون داشتن کلید خصوصی نمی توانید کلید عمومی تان را فعال کنید و پولی که برایتان ارسال شد را دریافت کنید. در اینجا هر دو کلید خصوصی و کلید عمومی (همان آدرس کیف پول) رمزنگاری هستند و شبکه از طریق این دو کلید معاملات را تضمین، وجوه را منتقل و کنترل دارایی ها را به دست می گیرد که به این روش کریپتوگرافی می گویند.

کریپتوگرافی چگونه انجام می شود؟

همانطور که ذکر شد نحوه کار رمزنگاری از گذشته تا به امروز دستخوش تغییرات بسیاری شد. اما چیزی که در این قسمت می خواهیم به آن بپردازیم این است که کریپتوگرافی چطور در حوزه رمز ارز ها تاثیر می گذارد. در کل رمزنگاری به چند شکل اصلی در عرصه ارز دیجیتال اتفاق می افتد که تمام آن به لطف بزرگ ترین فناوری بشر تا به امروز یعنی بلاک چین، به سرانجام می رسد. بلاک چین ویژگی های منحصر به فردی دارد که به وسیله آن ها دیتاها را به امن ترین شکل و رمزنگاری به کاربران ارائه می دهد. این شبکه هوشمند از 4 طریق کریپتوگرافی را اعمال می کند:

1. کلید خصوصی و عمومی
2. توابع هش
3. امضای دیجیتالی

امضای دیجیتال یکی از روش های رمزنگاری است که همانطور کهاز نامش پیداست امضایی از سوی شماست که به صورت هوشمند و دیجیتالی وارد شبکه می شود و از طریق دو کلید خصوصی و عمومی که در بخش های بعدی به طور کامل توضیح دادیم، دسترسی به دارایی تان را فراهم می سازد. درواقع امضای دیجیتالی بخشی از رمزنگاری شبکه است که کدگذاری می شود تا به تایید هویت یک کاربر و اثبات مالکیت دارایی وی کمک کند.

انواع Cryptography

با آنکه رمزنگاری یک علم مشابه سایر علم ریاضی یا ادبیات است و هدف آن یکی می باشد. اما کریپتوگرافی را می توان به سه نوع مختلف تقسیم کرد:

رمزنگاری با کلید خصوصی: همانطور که در قسمت قبلی نیز توضیح کوتاهی درباره رمزنگاری با کلید خصوصی دادیم، اطلاعات کدگذاری می شود و یک کلید نیز به صورت کد امن به منظور دسترسی به داده های قفل شده تعیین می شود. سپس افرادی که دارای کلید باشند می توانند به اطلاعات دسترسی پیدا کنند. این یکی از ساده ترین روش های رمزنگاری محسوب می شود.

رمزنگاری با کلید عمومی: برای رمزگشایی در این روش، از دو کلید برای رمزگذاری اطلاعات استفاده می شود. یکی کلید خصوصی که برای رمزگذاری استفاده می شود. در حالی که کلید دیگر می تواند پیام را رمزگشایی کند که به آن کلید عمومی می گویند.

رمزنگاری با توابع هش: توابع هش، توابع غیرقابل برگشت و یک طرفه هستند که به هر قیمتی از اطلاعات محافظت می کنند. حتی اگر امکان بازیابی پیام اصلی نیز از بین برود. هش راهی برای تبدیل یک رشته معین به یک رشته با طول ثابت است. یک الگوریتم هش خوب خروجی های منحصر به فردی را برای هر ورودی موجود تولید می کند. تنها راه برای شکست هش این است که تمام ورودی های ممکن را امتحان کنید تا زمانی که دقیقا همان هش را بدست آورید. هش را می توان برای هش اطلاعات (مانند رمزهای عبور) و در گواهی ها استفاده کرد.

اهداف کریپتوگرافی

همانطور که تا این لحظه از مقاله فرا گرفتید، رمزنگاری روشی است که برای ارتقای حریم خصوصی افراد و شبکه ها، به کار می گیرند. این روش دستیابی به ارتباطات ایمن و قوی را میسر می سازد. اما این تنها مزیت علم کریپتوگرافی نیست. بلکه این روش بر اهداف والاتری نیز تمرکز دارد که در ادامه نام بردیم:

• محرمانه بودن: محرمانه بودن تضمین می کند که فقط گیرنده مورد نظر می تواند پیام را رمزگشایی کرده و محتوای آن را بخواند.
• وجود شفافیت و جلوگیری از ارائه اسناد تقلبی: از آنجا که همه چیز در بلاک چین به صورت کدگذاری ثبت می شود. زمانی که یک تراکنش یا معامله انجام می شود معامله گران به هیچ وجه نمی توانند آن را انکار کرده و از انجام نشدن آن صحبت کنند. این روشی است که از طریق کلید عمومی برای جلوگیری از دوبار خرج کردن در بیت کوین نیز مورد استفاده قرار می گیرد.
• یکپارچگی شبکه: اطلاعات موجود در پیام در هنگام ذخیره سازی یا انتقال قابل تغییر نیست. این امر به یکپارچگی شبکه کمک کرده و به آن نظم می بخشد.
• افزایش اعتبار: رمزنگاری تضمین می کند که فرستنده و گیرنده می توانند هویت یکدیگر و مقصد پیام را تأیید کنند. این امر هم به شبکه و هم به اشخاص فرستنده و گیرنده اعتبار می بخشد.

اهدافی که در بالا نام بردیم همگی به افزایش امنیت اطلاعات و انتقال امن و معتبر اطلاعات کمک می کند. همچنین به ارائه یک شبکه ایمن و حریم خصوصی بیشتر می پردازند.

نتیجه گیری

کریپتوگرافی (Cryptography) تکنیکی است که به ایمن سازی اطلاعات و ارتباطات از طریق استفاده از کدها منجر می شود. به طوری که تنها افرادی که اطلاعات برای آنها در نظر می گیرند بتوانند آن را درک و پردازش کنند. بنابراین از دسترسی غیرمجاز به اطلاعات جلوگیری می شود و شبکه ای با امنیت بسیار بالا ارائه می شود.

در رمزنگاری، تکنیک‌ هایی که برای محافظت از اطلاعات استفاده می‌ شوند، از مفاهیم ریاضی و مجموعه ‌ای از محاسبات مبتنی بر قاعده به دست می‌ آیند که به نام الگوریتم‌ هایی برای تبدیل پیام‌ ها به روش‌ هایی که رمزگشایی آن را دشوار می ‌کند، به دست می ‌آیند. این الگوریتم‌ ها در حوزه رمز ارز ها نیز برای تولید کلید رمزنگاری، امضای دیجیتال، تأیید برای محافظت از حریم خصوصی داده‌ ها و تراکنش ها مورد استفاده واقع می شوند.